Infrastruktura społeczna w warunkach transformacji ustrojowej
Marek Ratajczak
Abstrakt
Infrastruktura społeczna obejmuje instytucje, które zajmują się zaspokajaniem pozamaterialnych potrzeb ludzi. Zwykle zalicza się do niej instytucje z zakresu nauki, oświaty, kultury, turystyki, ochrony zdrowia, opieki społecznej. Analizując doświadczenia polskie, autor przedstawił niektóre niekorzystne zjawiska towarzyszące transformacji w sferze infrastruktury społecznej. Porównał obecną sytuację w sferze infrastruktury społecznej z okresem gospodarki centralnie zarządzanej. Zwrócił uwagę na trwanie takich zjawisk jak: "pokusa odraczania", nieformalny rynek usług społecznych, niechęć do reform, ciągły wpływ czynników ideologicznych, a także związane z nimi problemy etyczne i konflikty interesów. Zdaniem autora państwo ma do odegrania szczególną rolę w sferze usług społecznych, nie koniecznie administracyjną, a regulacyjna rola rynku powinna pozostać ograniczona.
Słowa kluczowe:
Przekształcenia ustrojowo-systemowe, Infrastruktura społeczna, Usługi społeczne niematerialne, Społeczne funkcje państwa dobrobytu
Ratajczak, M. (1996). Infrastruktura społeczna w warunkach transformacji ustrojowej. Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Bankowej W Poznaniu, 2(2). Pobrano z https://journals.wsb.poznan.pl/index.php/znwsb/article/view/1072