Wykorzystanie metody coachingowej w nauczaniu Komunikacji Międzykulturowej w Biznesie

Olga Ranus-Witkowska

doi:10.58683/dnswsb.2002

Data publikacji : 2025-04-01

Tom 106 Nr 3 (2024)

Wykorzystanie metody coachingowej w nauczaniu Komunikacji Międzykulturowej w Biznesie

Olga Ranus-Witkowska

https://orcid.org/0009-0002-3211-3563

DOI: https://doi.org/10.58683/dnswsb.2002

Abstrakt

Coaching definiuje się jako proces rozwojowy, w trakcie którego uczestnik jest wspierany w osiąganiu wyniku lub celu, związanego z kompetencjami osobistymi lub zawodowymi. Można go również opisać jako sztukę wspierania uczenia się, rozwoju i maksymalizacji potencjału drugiej osoby. W edukacji, celem coachingu jest poprawa konkretnych umiejętności oraz motywowanie studentów do podejmowania samodzielnych decyzji dotyczących ich procesu nauki. W związku z tym nauczyciel, który włącza metody coachingowe, przestaje być głównym aktorem procesu dydaktycznego, a staje się bardziej facylitatorem i jego świadkiem, stawiając uczniów w centrum i nadając im autonomiczną, decyzyjną rolę. Coaching ma swoich sceptyków, szczególnie w odniesieniu do ogólnej przydatności w klasie. Jednak istnieją solidne powody, dla których jest on zgodny z praktyką edukacyjną. Celem artykułu jest pokazanie, jak podejście coachingowe zostało wykorzystane w przygotowaniu i prowadzeniu zajęć Komunikacja Międzykulturowa w Biznesie (Intercultural Business Communication). Artykuł prezentuje przykłady dobrych praktyk coachingowych zaczerpniętych z pracy dydaktycznej.

Słowa kluczowe:

coaching, komunikacja interkulturowa, komunikacja międzykulturowa, komunikacja

Szczegóły

Bibliografia

Statystyki

Autorzy

Pobierz pliki

PDF

Zasady cytowania

Ranus-Witkowska, O. (2025). Wykorzystanie metody coachingowej w nauczaniu Komunikacji Międzykulturowej w Biznesie. Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Bankowej W Poznaniu, 106(3). https://doi.org/10.58683/dnswsb.2002

Wskaźniki altmetryczne

Cited by / Share

Bibliografia

Barłóg, C. (2010). Konceptualizacja gier w kontekście treningu interkulturowego. Homo Ludens, 2(1), 9–19.

Brzeziński, Ł. (2014). Coaching — możliwość wykorzystania w edukacji. Przegląd Pedago¬giczny, 2, 166–175.

Czekańska-Mirek, B. (2016). Elementy coachingu jako narzędzie procesu nauczania i oce¬niania w dydaktyce języka obcego. W: D. Gabryś-Barker, & R. Kalamarz (red.), Oce¬nianie i pomiar biegłości językowej: wybrane aspekty teoretyczne i praktyczne (s. 233–241). Wydawnictwo UŚ.

Gaweł, P., Kakarek, M., & Bodzan, M. (2024). Jak postrzegamy innych? Stereotypy, uprzedze¬nia, dyskryminacja. E-globalna. https://e-globalna.edu.pl/index.php?etap=10&i=1393

International Coaching Federation. (b.d.). Coaching. https://icf.org.pl/

Kwaśniewska, J.M. (2023). Droga do kreacji czyli trening twórczości XXI wieku. Wydawnictwo Naukowe PWN.

Matras, J., & Żak, R. (2018). Trener w rolach głównych. Wydawnictwo Naukowe PWN.

Mikiewicz, A. (2015). Coaching jako narzędzie zmiany. W: J.A. Malinowski, & A. Weso¬łowska (red.), Coaching i tutoring. W stronę nowoczesnej pracy dydaktycznej (s. 27–34). Wydawnictwo Edukacyjne Akapit.

Paling, R. (2017). Neurolanguage coaching. Brain friendly language learning. The Choir Press.

Rock, D., & Page, L. (2014). Fundamenty coachingu. Neurobiologia a skuteczna praktyka. Co&Me Publishing.

Rogozińska-Pawelczyk, A., & Sitarska-Piwko, A. (2024). Zarządzanie w zgodzie z człowiekiem. O roli kontraktu psychologicznego w budowaniu nowoczesnych organizacji. Difin.

Starr, J. (2011). Podręcznik coachingu: sprawdzone techniki treningu personalnego. Wolters Kluwer Polska.

Świeży, M. (2020). Psychologia dla coachów. Wolters Kluwer.

Thiagarajan, S., & Thiagarajan, R. (2006). Barnga: a smiluation game on cultural clashes (IIIwyd.). Nicholas Brealey.

Thorpe, S., & Clifford, J. (2007). Podręcznik coachingu (IIwyd.). Dom Wydawniczy REBIS.