Niebagatelny wkład w zapewnienie ochrony zdrowia ich mieszkańcom wnoszą jednostki samorządu terytorialnego, zwłaszcza gminy miejskie. Stało się to szczególnie widoczne wówczas, gdy lekarze rodzinni pomagali w zapobieganiu i leczeniu koronawirusa. Celem niniejszego opracowania jest studium hierarchizacji zagęszczenia placówek podstawowej opieki zdrowotnej (dalej: POZ) 19 miast grodzkich województwa śląskiego (tzw. obiektów) w cieniu pandemii SARS-CoV-2. Badanie przeprowadzono w dwóch okresach: w roku 2020 (faza identyfikacyjna COVID-19) i w roku 2022 (faza adaptacyjna COVID-19). W ramach analizy porównawczej danych użyto metody sum standaryzowanych, posługując się technikami normalizacyjnymi, opartymi na standaryzacji, transformacjach ilorazowych oraz unitaryzacji stymulant i destymulant, w powiązaniu z taksonomiczną miarą rozwoju Z. Hellwiga. W następstwie postawionych w publikacji hipotez badawczych- H1: na sieć przychodni (PYP) (zmienna Y) na przełomie lat 2020/2022 oddziałują trzy czynniki (komponenty Xi): ilość przedszkoli na 1km2 (PRP), liczba nowych mieszkań oddanych do użytku na 1km2 (NMP) i długość sieci gazowej w km na 1 tys. mieszkańców (ŚGM); H2: nie stwierdza się wystąpienia znaczących różnic między składowymi Y oraz Xi w zadanym horyzoncie czasowym; H3: potwierdza się względnie duża dokładność dopasowania pojedynczych narzędzi pozycjonowania podaży POZ na Górnym Śląsku w latach 2020 i 2022, wskazując w 2022 r. na trzy dominujące ośrodki miejskie (o skrótach: SWI, KCE i CH). Podsumowując wyniki rankingów miast, najbardziej poprawiła się koniunktura infrastruktury medycznej w jednym przypadku (obiekt z kodem: SSN) (wzrost o +2 miejsca). W dwóch położenie najbardziej się pogorszyło (aglomeracje o skrótach: MYS i TCH) (spadek o -2 miejsca).
Zasady cytowania